ศรัทธาชนทั้งหลาย จงอย่ากินทรัพย์ของพวกเจ้าระหว่างกันโดยมิชอบ
{ یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ لَا تَأۡكُلُوۤا۟ أَمۡوَ ٰلَكُم بَیۡنَكُم بِٱلۡبَـٰطِلِ إِلَّاۤ أَن تَكُونَ تِجَـٰرَةً عَن تَرَاضࣲ مِّنكُمۡۚ وَلَا تَقۡتُلُوۤا۟ أَنفُسَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِكُمۡ رَحِیمࣰا }
[سُورَةُ النِّسَاءِ: ٢٩]
ความว่า “ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่ากินทรัพย์ของพวกเจ้าในระหว่างพวกเจ้าโดยมิชอบ นอกจากมันจะเป็นการค้าขายที่เกิดจากความพอใจในหมู่พวกเจ้า…” (ส่วนหนึ่งจากอายะฮ์ที่ 29 สูเราะฮ์อันนิสาอ์)
อัลลอฮ์กล่าวถึงการกินทรัพย์สินระหว่างกันโดยมิชอบหลายต่อหลายครั้งในอัลกุรอาน โดยบางครั้งเป็นสำนวนบอกเล่าพฤติกรรมของเหล่ากลุ่มชนก่อนหน้าทั้งที่เป็นสามัญชนและเหล่านักปราชญ์ นักบวชทั้งลาย บางครั้งเป็นสำนวนคำสั่งที่เชื่อมโยงจากคำสั่งอื่นๆ
แต่อายะฮ์นี้พระองค์กล่าวถึงเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกในรูปประโยคคำสั่งหลังจากที่ได้เรียกผู้ศรัทธาทั้งหลาย แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเรื่องนี้ที่ศรัทธาชนทั้งหลายที่ได้ศึกษาเรียนรู้อัลกุรอานต้องเอาใจใส่ให้ดี
“อย่ากินทรัพย์ของพวกเจ้าระหว่างกันโดยมิชอบ” อะไรที่ไม่ใช่ของของเราก็อย่าไปเอาของเขามา ไม่ว่ามันจะน้อยหรือมากแค่ไหน เพราะจากของที่หะลาลในตัวของมันจะกลายเป็นของหะรอมทันทีหากเราใช้วิธีที่ผิดในการแสวงหามันมา
“เว้นแต่มันเป็นการค้าขายที่เกิดจากความพอใจในหมู่พวกเจ้า” นี่คือทางออกสำหรับคำถามที่ว่า “แล้วแบบนี้เราจะหาเงินได้อย่างไร ?” อัลลอฮ์จึงบอกว่าไปแลกเปลี่ยนมาด้วยวิธีที่ถูกต้องซิ ! การค้าขายคือสิ่งที่พระองค์ทรงอนุมัติ มีการลงมือทำงาน เสียแรงกาย แรงสมอง เสียเวลา เสียเงินทุน มีความเสี่ยง ก็เหมาะสมแล้วที่จะได้ผลตอบแทน มีกำรี้กำไรจากการค้าขายนั้น ตราบที่คู่สัญญาต่างสมัครใจและพอใจที่จะแลกเปลี่ยนระหว่างกัน
ผู้รู้กล่าวว่า การทำงานก็เป็นการค้าขายเช่นกัน ขายทักษะ ขายเวลา ฉะนั้นหากลูกจ้างไม่ทำงานตามข้อตกลงก็เข้าข่ายกินทรัพย์นายจ้างโดยไม่ชอบธรรม ด้านนายจ้างถ้าไม่จ่ายค่าจ้างตามที่ตกลงก็จะเข้าข่ายกินทรัพย์ของลูกจ้างโดยไม่ชอบธรรมได้เช่นกัน
วัลลอฮุอะอฺลัม
สหกรณ์อิสลามอมานะฮฺ เพื่อชีวิตที่ใกล้ชิดหลักการ